Tagi
cywilizacja, ego, godlewski, moment boskości, naturalność, podświadomość, potrzeby, szczęście, wolność, Świadomość
wg. Godlewskiego
Założeniem większości działań człowieka, było osiągnięcie szczęścia.
Prehistoryczni budowali coraz lepsze bronie, żeby lepiej polować. Szukali lepszych miejsc, by żyć wygodniej. Wszystko stawało się coraz lepsze i lepsze, coraz szybsze i kosztowniejsze. Każde działanie było powodowane pewną motywacją osiągnięcia szczęścia. Działało się w nadziei, że skutek przyniesie upragnione szczęście.
Jednak za każdym razem okazywało się, że zdobycz obiecanego raju nie przyniosła, dlatego ludzie szukali coraz dalej. Tak rozwinął się handel, nauka i inne dziedziny życia. Większość działań ludzkości była motywowana osiągnięciem upragnionego szczęścia. Wszystko mogłoby się skończyć dobrze, gdyby było robione świadomie. Niestety nie było.
Nieświadomość oplotła umysły i spowodowała zatracenie się w tym biegu rozwoju. To dobrze widać na przestrzeni ostatnich lat, kiedy to dążenie do szczęścia zasłania sam teraźniejszy moment szczęścia.
Do czego to wszystko? Do czego zmierzamy? Do czego nam taka cywilizacja?
Być może ludzie tego nie wiedzą (przynajmniej większość nie wie), jednak wszystkie działania są motywowane osiągnięciem szczęścia.
Człowiek chce wreszcie znaleźć to, czego szuka, osiągnąć to, czego pragnie i być szczęśliwy. Chce oddalić od siebie wszelkie problemy i momenty cierpienia. Ego ciągle walczy o spełnienie. Każdy pragnie by mieć wreszcie spokój i osiągnąć harmonię.
Jest to naturalne pragnienie.
Ludzie pracują, pragną zapewnić sobie dom, pieniądze, wszelkie możliwe wygody. Wszystko po to, by być szczęśliwymi. Gdy to już mają, okazuje się, że coś nadal jest nie tak. Takie poszukiwanie może trwać wiele lat, a nawet pokoleń. Warto jednak zwrócić uwagę na to, że szczęścia nie ma w przedmiotach, nie ma w zdarzeniach, nie ma nawet w bliskich osobach. Są oczywiście radości, jednak one są bardzo ulotne i nietrwałe.
Przychodzą i odchodzą.
Zwykło się mówić nawet „chwile szczęścia”.
Faktycznie, są to chwile pojawiające się na tle przestrzeni. Pomiędzy chwilami radości pojawiają się chwile smutku. Reszta życia jest stracona na dążenie do szczęścia i obracanie się w szalonych wibracjach istnienia cywilizacji. Jest to pochłonięcie świadomości sprawami doczesnymi, bez próby dostrzeżenia czegoś więcej. Można i tak.
Człowiek dąży do zaspokojenia swoich potrzeb. Psychologowie wydzielili szereg potrzeb człowieka. Począwszy od jedzenia, potrzeb fizjologicznych, poprzez potrzeby społeczne do doświadczeń duchowych. Jest cały wachlarz potrzeb człowieka, których spełnienie rzekomo przynosi szczęście. Więc psychologowie znają drogę do szczęścia, znają warunki szczęścia. Więc wszyscy powinni być szczęśliwi.
Powinniśmy mieć oświeconą cywilizację, pełną miłości i radości.
Może mamy?
Przeprowadzając ankiety pewnie by wyszło, że taką faktycznie mamy. Nie kwestionuję rzetelności ankietowanych.
Jedno co się rzuca w oczy to fakt, że te wszystkie potrzeby da się zaspokoić bez udziału naszej cywilizacji. Oczywiście te potrzeby, których nie wymyśliła sama cywilizacja.
Do zaspokojenia wystarczy tylko trochę świadomości.
A co spowodowało nieświadomość i zanieczyszczenie energetyczne ciała? Cywilizacja, która rzekomo ma nas doprowadzić do szczęścia. Coś tu zostało zgubione.
Nasz system społeczny jest niezdrowy dla człowieka, ponieważ jest oparty w całości na potrzebach ego. Cała cywilizacja wydaje się być przeciwko naturze, przeciwko samemu człowiekowi. Ego oddzielając się do wszystkiego stało się mechanizmem destrukcyjnym.
Rzeczywistość jest tak uformowana, że możesz doświadczać wszystkiego, czego zechcesz. Jeśli chcesz doświadczać naturalności, wybierz naturalność. Jeśli chcesz doświadczać oporów i nieświadomości wybierz szaleńczy pęd cywilizacji.
Nikt Cię do niczego nie zmusza.
Warto jednak działać świadomie. Tylko od Ciebie zależy co czujesz.
P. Godlewski Moment boskości
Powiązane posty
• Jak jest oprogramowany Twój mózg?
• Zahipnotyzowana, śpiąca ludzkość
Rozwój i Świadomość 
Post umieszczam specjalnie z myślą o marku 🙂
Nic dodać, nic ująć.
to ja też z myślą o marku:))
wspominałeś o wielu nieszczęściach na świecie oraz swoim bólu-rozterce spowodowanych tym, że nie możesz im pomóc. Więc pomyśl sobie tak: masz do rozdysponowania 1 milion dolarów. Kolejka po Twoje pieniądze jest długa: są lekarze, którzy jeżdżą po Afryce leczyć bezpłatnie, są ci, którzy ratują przyrodę zagrożoną przez rozwój cywilizacji, są też ci, którzy pomagają dzieciom: kupują im ubrania, umożliwiają naukę.
Zastanów się dobrze i wybierz tylko jeden cel, na który przeznaczysz te pieniądze. I po prostu daj je. Jeśli popadniesz w ból z powodu pominięcia innych – pomyśl, „spokojnie, za rok będę miał kolejny milion do rozdania!”
OK – to nie jest fantazja. Milion dolarów jest naprawdę do rozdysponowania między potrzebujących. Nie są to twoje (ani moje) pieniądze ale to Twoja (i moja, i mam nadzieję że innych czytelników tego bloga tych, którzy w tej akcji zauważą szansę dla siebie również) – decyzja, kto je dostanie. I to jest najważniejsze. Bo decydując o tym na co zostaną wydane pieniądze – występujesz w roli ich właściciela przecież.
Zrób więc użytek ze swojej wyobraźni i pomóż sobie – pomagając innym. Wyobraź siebie: osobę, która ma do rozdania milion dolarów i wybierz, której z organizacji – pieniądze przekażesz:
http://www.tripadvisor.com/Causes
Nie lepiej poświęcić się tworzeniu bogactwa i promieniować nim wokół?
Ja uważam że tak, i polecam czytanie „Naukowej metody wzbogacania się” – do wzięcia za darmo na moim blogu.
Pozdrawiam,
Wojciech 🙂