Tagi

, , , , , , , , , ,

MIÓD
Naturalny, nie gotowany jest dobrym substytutem cukru. W rzeczywistości jest słodszy od cukru i szybciej wchłaniany przez organizm. Kolor i smak miodu zależą od kwiatów, z pyłków których został wytworzony. Słodycz miodu wynika z połączenia cukrów prostych: glukozy, fruktozy, maltozy i sacharozy. Poza cukrami zawiera witaminy z grupy B, niektóre minerały i enzymy, właściwie zrównoważone, w przeciwieństwie do zawartych w cukrze rafinowanym. Od wieków miód stosowany jest jako lekarstwo, tradycyjnie używany w przypadkach bólu gardła i kaszlu, w chorobie wrzodowej żołądka, bolesnych owrzodzeniach jamy ustnej i warg, w nadciśnieniu i w zaparciach. Działa także uspokajająco. Zewnętrznie można go stosować na rany i oparzenia.
czas. ——————————————Czytaj Dalej :

PROPOLIS
To inaczej kit pszczeli. Jest substancją żywiczną gromadzoną przez pszczoły, złożoną z grudek pyłku kwiatowego roślin (głównie topoli), wosków i olejków, zlepionych śliną. Propolis służy do budowy ula. Stosowany jest od tysięcy lat jako lek na wiele dolegliwości. Ogłoszono go naturalnym antybiotykiem, nie dającym efektów ubocznych.
Substancja zawiera różne aminokwasy, witaminy, minerały i bioflawonoidy. Tak jak pszczoły używają jej do zaklejenia ula, by go chronić, można ją stosować dla ochrony zdrowia. Grecy na przykład używali propolisu do leczenia ran, a sam Hipokrates, ojciec nowoczesnej medycyny, zalecał go na owrzodzenia.
W ciągu minionych dwudziestu lat propolis został na nowo odkryty. Stwierdzono, że silnie pobudza działanie układu odpornościowego, stymulując go do tworzenia nowych komórek. Ostatnie badania przeprowadzone na Uniwersytecie w Oksfordzie dowiodły, że substancja ta pomaga w leczeniu stanów zapalnych. Badacze chińscy stwierdzili, że propolis skutecznie leczy nadciśnienie i miażdżycę naczyń. Naukowcy rosyjscy wykazali, że zapobiega chorobie wrzodowej. Obecnie jest więc propolis coraz częściej stosowany w wielu dolegliwościach: przeziębieniu, alergii, infekcjach pochwy, bolesnych menstruacjach, trądziku i opryszczce.
Kupując propolis, należy zwracać uwagę na ilość substancji zawartą w kapsułce. Zalecaną dawką jest 1,5 g – 3 g dziennie. Preparat przyjmuje się na pusty żołądek.

PYŁEK
Żółtawy proszek produkowany przez pylniki roślin nasiennych znajdujące się w kwiatach męskich. Gdy zostanie przeniesiony przez pszczoły lub inne owady do słupków kwiatów żeńskich, dochodzi do zapłodnienia, a następnie rozwoju owocu i nasion. Niektóre rodzaje pyłku pszczoły gromadzą w ulach jako pokarm dla młodych, i o nich mówi się pyłek pszczeli.
Skład pyłku pszczelego różni się w zależności od rodzaju kwiatów, z których został zebrany. Jest to – bez względu na źródło – jeden z najbardziej odżywczych pokarmów dostępnych rodzajowi ludzkiemu. Przeciętnie pyłek pszczeli zawiera 30% aminokwasów (białko), 50% węglowodanów, 14% wielonienasyconych kwasów tłuszczowych, szeroki zestaw minerałów i pierwiastków śladowych, wiele witamin – A, C, D, E, witaminy z grupy B i bioflawonoidy. Białko pyłku pszczelego zawiera kompletny zestaw aminokwasów i jest bogatsze w aminokwasy niezbędne niż białko mięsa. Ze względu na wartość odżywczą pyłek stanowi pokarm tak znakomicie zrównoważony, że może on wystarczyć do przeżycia.
Z powodu niezwykłych właściwości pyłek pszczeli jest przedmiotem zainteresowania badaczy. Podaje się go sportowcom dla zwiększenia ich energii i wytrzymałości; stwierdzono także, iż stosowanie pyłku przez mieszkańców Gruzji wiąże się z ich długowiecznością. Substancja ta zapobiega przeziębieniom, wzmacnia układ odpornościowy w jego walce z zakażeniami wirusowymi, uwalnia od zmęczenia, poprawia apetyt, zwiększa potencję seksualną, łagodzi bóle menstruacyjne, a także uderzenia gorąca w czasie menopauzy u kobiet i spowalnia rozrost prostaty u mężczyzn.
Pyłek pszczeli powoduje mniej uczuleń niż pyłki znajdujące się w powietrzu w czasie pylenia roślin. Powinno się go stosować regularnie co najmniej przez miesiąc: 20 gramów dziennie stanowi dawkę zapobiegawczą, 40 gramów – leczniczą.
Preparat dostępny jest w większych sklepach ze zdrową żywnością.

MLECZKO PSZCZELE
Gęsta substancja, wytwarzana z pyłku i miodu przez pszczoły-robotnice opiekujące się larwami. Jest to pożywienie, którym robotnice karmią królową pszczół, czyniąc ją zdolną do złożenia jaj. Mleczko pszczele zawiera witaminy z grupy B i jest szczególnie zasobne w kwas pantotenowy, witaminę B, która uwalnia od stresu i zapewnia płodność i zdolność do reprodukcji. \V mleczku znajdują się także witaminy A, C, D i E, wraz z minerałami, hormonami, aminokwasami oraz składnikami o właściwościach antybiotyków, działającymi przeciwbakteryjnie, z których nie wszystkie do tej pory wyizolowano.
Mleczko pszczele jest znanym środkiem wzmacniającym układ odpornościowy, pomaga także w takich dolegliwościach, jak: zmęczenie, słaby popęd seksualny, choroby wątroby, choroba wrzodowa żołądka, choroby nerek i problemy ze skórą.
Substancja łatwo się psuje, dlatego zwykle można ją kupić wymieszaną z miodem lub w kapsułkach. Najlepiej przechowywać mleczko pszczele w lodówce i zażywać na pusty żołądek.

Michael Sharon – Zdrowo jeść