Tagi

, , , , , ,

Podstawą wszystkich naszych przekonań i ograniczających programów, które rządzą naszym życiem, jest jedno główne przekonanie nazywane tutaj „premierem”.

Większość koncepcji i systemów samodoskonalenia jednostki poświęca wiele uwagi jej negatywnym cechom, czyniącym z niej ofiarę. To pomaga jej odkryć problematyczne obszary swego życia, które stwarzają zarazem największą szansę rozwoju. Fałszywe ja, obejmujące te cechy, jest częścią osobowości (ego, persony – maski) i oddziela nas od doświadczania naszego Prawdziwego Ja.

W miarę jak podświadomy umysł staje się bardziej świadomy, odkrywa on wiele wspomnień dotyczących pierwotnych przyczyn ukształtowania się pewnych ograniczających nas cech osobowości. Odkrywa, dlaczego jest w nas tyle ograniczających myśli, które przejawiają się jako reakcje i autodestruktywne zachowania.

Gdy się budzimy, wyjaśnia się wiele spraw i kontaktujemy się w końcu ze swym premierem. Premier jest główną przyczyną ukształtowania się pewnej negatywnej cechy osobowości powodującej, że kręcimy się gorączkowo w kółko w poszukiwaniu miłości, pokoju i dobrobytu. Poznanie swego premiera daje nam klucz do życia i głęboki wgląd w mechanizmy naszego warunkowania. Dzięki temu docieramy do samych korzeni fałszywej strony naszej natury i możemy pozwolić jej odejść.

Jak wyzwolić się od naszych uwarunkowań i zachowań autodestruktywnych?
Nie jest to łatwe, jak przekonał się każdy, kto próbował pozbyć się nałogu, takiego jak palenie, picie, narkotyki itd.
Nie jest to łatwe, ponieważ jesteśmy przywiązani do myśli, że jest to trudne.
A właściwie musimy tylko przestać osądzać rzeczy negatywnie, porzucić przywiązanie, a jeśli wszystko zawiedzie, po prostu stosować samoobserwację. Jest to łatwe, jeśli chcemy, by takie było.

„Premier” musi zawsze mieć rację. Na takiej przesłance opiera się cała struktura kształtowanych przez lata przekonań określających „jak jest” – co jest prawdą, a co jest fałszem i złem.
czas. ——————————————Czytaj Dalej :

Po wyjściu z łona dochodzimy zwykle do wniosku, że znaleźliśmy się w jakimś wrogim, niebezpiecznym miejscu. Od tej chwili bezwiednie szukamy dowodów na potwierdzenie tego wniosku (musimy mieć rację). Gdy rodzice mówią, że jesteśmy nie dość dobrzy, wierzymy im. Gdy biją nas i wykorzystują w szkole, stwierdzamy, że inni chcą tylko mieć nad nami władzę i nas krzywdzą.

Potem już nigdy nie kwestionujemy tych przekonań. Przecież każdy dzień pokazuje, że są słuszne. Im więcej dowodów zbierzemy dla potwierdzenia fałszywego negatywnego przekonania, tym większym kłamstwem się staje i tym więcej wysiłku wkładamy w jego uzasadnianie. Jeśli wychowywaliśmy się, na przykład, w biednej rodzinie, możemy wynieść z domu przekonanie, że bogactwo można zdobyć tylko w nieuczciwy sposób, a więc bogaci są złymi ludźmi. To może nawet nie zostać wypowiedziane – przejmujemy tę myśl bezpośrednio z podświadomości rodziców i potem sami podświadomie nie pozwalamy sobie na bogactwo.

By przetrwać w tym „brutalnym” świecie, uczymy się nieświadomie wymierzonych przeciwko sobie zachowań – próbując uzyskać gratyfikacje dla swych potrzeb, gramy w grę oprawca-ofiara. Robimy wszystko, aby inni czuli się źli i winni, by uzyskać to, czego pragniemy. Problem w tym, że w tej grze nie ma zwycięzców.

Struktury negatywnych przekonań formowane są często na podstawie opinii innych ludzi. Kiedyś przyjęliśmy opinię kogoś, kto stwierdził, że coś jest nie tak lub z nami jest coś nie w porządku, i od tamtej pory w to wierzymy. Zrezygnowaliśmy z wolności, jedząc z „drzewa wiadomości złego i dobrego” (tj. przejmując cudze opinie, określające, co jest złe, a co dobre), i sami wygnaliśmy się z raju, czyli oddzieliliśmy się od własnej prawdy. Stajemy się wolni, gdy porzucimy iluzję, że zawsze musimy mieć rację. W końcu lepiej nie mieć racji i być szczęśliwym, niż mieć rację i być nieszczęśliwym. Ale najpierw musimy sobie uświadomić, w czym chcemy mieć rację. tj. poznać swoje negatywne przekonania, które odbierają godność i doskonałość naszym doświadczeniom, gdyż są ich negatywnym osądem.

Niżej opisuję kilka ćwiczeń, których celem jest ujawnienie naszego szaleństwa (kłamstw), każącego nam trwać w ułudzie naszych fałszywych przekonań.

Przeznacz na nie dużo czasu i dopilnuj, by nikt ci nie przeszkadzał.

Dokończ niżej podane zdania. Nie namyślaj się zbyt długo, tylko zapisuj pierwszą odpowiedź, która się pojawi. Odwołuj się do swej intuicji, a nie do intelektu. Jeśli nie przyjdzie ci do głowy żadna odpowiedź, przejdź do następnego zdania, a potem wróć. Im bardziej będziesz otwarty w swych odpowiedziach, tym szybciej znajdziesz główne ograniczające cię przekonanie (premiera).

Weź 20 głębokich, swobodnych oddechów, a potem zacznij pisać:

Ćwiczenie 1

1. Nie wierzę, że potrafię ……………………..

2. Ludzie często mi powtarzali, że jestem ………….

3. Ludzie często mówili mi, że nie potrafię …………

4. Zawsze czuję się źle, kiedy ………………….

5. Przeważnie czuję się skrępowany, gdy ………….

6. Uważam, że nie jestem wystarczająco dobry, kiedy ….

7. Nienawidzę siebie, gdy …………………….

8. Nie potrafię przyjmować ……………………

9. Gdy jestem z innymi, trudno mi ………………

10. Zawsze dostaję za mało …………………….

11. Najbardziej obawiam się ……………………

12. Moim nawiększym lękiem w związku z pieniędzmi jest …………………..

13. W życiu erotycznym najbardziej boję się …………

14. Nie mogę sobie wybaczyć, że ………………..

15. Gdybym tylko mógł ………………………

Trzy moje największe lęki:

1. ……………………………………..

2. ……………………………………..

3. ……………………………………..

Który z tych trzech jest nawiększy? (zakreśl go)

Trzy moje największe przyjemności:

1. ………..:…………………………..

2. ……………………………………..

3. ……………………………………..

Której najbardziej potrzebuję? (zakreśl ją)

Moje trzy główne cele:

1. ……………………………………..

2. ……………………………………..

3. ……………………………………..

Czy wynikają one z chcenia (preferencji), czy z potrzeby (uzależnienia)?

Pomyśl o sytuacji w życiu, która się powtarza, która najbardziej cię martwi, i wykonaj następujące ćwiczenie w taki sam intuicyjny sposób Jak poprzednie.

Ćwiczenie 2

1. Wielokrotnie powtarzająca się w moim życiu sytuacja lub wzorzec: ………………………………

2. Jak się czuję, gdy ta sytuacja się zdarza? ………..

3. Korzyści, jakie mam z tego wzorca, to …………..

4. Boję się porzucić ten wzorzec, bo ……………..

5. Najgorsza rzecz, jaka może się zdarzyć, jeśli porzucę ten wzorzec, to …………………………….

6. Moja najbardziej negatywna myśl o sobie: ……….

7. Przyczyna, która sprawia, że wierzę, iż ta myśl jest prawdą, to …………………………….

8. Tą myślą staram się udowodnić, że ……………

9. Co robię, by udowodnić prawdziwość tej myśli? ……

10. Komu staram się udowodnić tę myśl? …………..

11. Jakie główne przekonanie wyszło z tego ćwiczenia? ……………..

Nie ulega wątpliwości, że istnieje tysiące przekonań, do których jesteśmy przywiązani. Ale tylko jeden czy dwaj premierzy rządzą wszystkimi ministrami. Większość z nas o nich nie wie i dlatego mają nad nami taką władzę. Kiedy znajdują się w podświadomości – poza naszą świadomością – wyręczają nas w panowaniu nad naszym życiem.

Przyjrzyj się swoim odpowiedziom i znajdź swoje wzorce (przejawiające się w podobnych odpowiedziach na różne pytania). Potem napisz:

MOIM GŁÓWNYM PRZEKONANIEM, KTÓRE WYŁONIŁO SIĘ Z TYCH ĆWICZEŃ, JEST ……………………….

By ci pomóc, podajemy najczęściej występujące główne przekonania:

  • Jestem zły, niegodny miłości, bezwartościowy, nie dość dobry.
  • Nie wystarcza dla mnie.
  • Jestem bezsilny.
  • Muszę walczyć, żeby przetrwać.
  • To zawsze moja wina.
  • Żyję w niebezpiecznym świecie.
  • Nie zasługuję.
  • Ludzie ranią mnie.
  • Ja ranię ludzi.
  • Jestem nieudacznikiem.
  • Nie powinienem być tutaj.
  • Jestem nie chciany.
  • Jestem inny.
  • Nie pasuję do nich
  • Nie jestem godzien zaufania.
  • Nie mogę nikomu ufać.

MOIM PREMIEREM JEST …………………………….

Masz teraz najbardziej cenną i zapewniającą wyzwolenie informację na swój temat. Teraz obserwuj swego premiera przy każdej możliwej okazji.
Gdy weźmiesz go pod mikroskop świadomości, odkryjesz, że nic tam nie ma! W końcu staniesz się wolny.

C. Sisson Wewnętrzne przebudzenie