Tagi
grof, holografia, holonomiczny wszechświad, indra, leibniz, monady, superświadomość, wszechświat, Świadomość
Współczesne holonomiczne ujecie wszechświata posiada historycznych poprzedników w starożytnej duchowej filozofii indyjskiej i chińskiej oraz w monadologii wielkiego niemieckiego filozofa i matematyka, Gottfrieda Wilhelma von Leibniza. Wychodzenie poza tradycyjne podziały miedzy całością a częściami, co stanowi ważny dorobek modeli holonomicznych, jest zasadniczą właściwością różnorodnych systemów filozofii.
Piękną ilustrację tej reguły stanowi poetyckie przedstawienie naszyjnika wedyjskiego bożka Indry.
W Awatamsaka Sutrze napisano: „Powiedziano, że w niebiosach Indry znajdziesz wzór pereł tak ułożonych, że patrząc na jedną, widzisz odbicie wszystkich pozostałych. Tak samo każda rzecz na świecie nie jest jedynie sobą, ale zawiera wszystkie inne rzeczy i w istocie jest wszystkim.” A Sir Charles Eliot, przytaczając ten cytat, dodaje: „W każdej cząstce pyłu bez miary obecny jest Budda.”
Odpowiednie wyobrażenie w starożytnej tradycji chińskiej można znaleźć w szkole myśli buddyjskiej hua jen, holistycznej wizji wszechświata, która ucieleśnia jedną z najgłębszych idei ludzkiego umysłu, jakie kiedykolwiek uzyskano.
Cesarzowa Wu, która nie była w stanie zgłębić bogactwa literatury hua jen, poprosiła jednego z założycieli tej szkoły, Fa Tzanga, o praktyczne, proste przedstawienie wzajemnych powiązań w kosmosie.
Fa Tzang zawiesił najpierw jarzącą się świecę u sufitu komnaty, której całe wnętrze pokryte było zwierciadłami, aby zademonstrować związek Jednego z wieloma.
Wtedy umieścił na środku pokoju niewielki kryształ i pokazując jak odbija się w nim wszystko dookoła: zobrazował w jaki sposób w Ostatecznej Rzeczywistości nieskończenie małe zawiera nieskończenie wielkie, a nieskończenie wielkie – nieskończenie małe.
Uczyniwszy to Fa Tzang, poskarżył się, że jego statyczny model nie jest w stanie ukazać nieustającego, wielowymiarowego ruchu wszechświata i niezakłóconego wzajemnego przenikania się Czasu i Wieczności na równi z przeszłością, teraźniejszością i przyszłością134.
czas. ——————————————Czytaj Dalej : Czytaj dalej